دکتر عباس اقبال آشتیانی

استاد عباس اقبال آشتیانی در سال 1275 هجری قمری در خاندانی پیشه ور و مرفه از مردم آشتیان زاده شد. تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه ای در آشتیان گذراندند و تحصیلات متوسطه را در سال 1328 در دارلفنون به پایان رساندند. در سال 1304 لیسانس جغرافیا خود را از دانشگاه سوربن دریافت نموده و در سال 1310 از اروپا به ایران مراجعت و به عنوان استاد جغرافیا وارد دارلمعلمین عالی شدند.

اقبال اولین معلم دانشگاه تهران است که دارای درجه لیسانس جغرافیا از یک کشور خارجی بود و از ابتدای تاسیس دانشگاه تهران، در سال 1313 به سمت استادی دانشگاه تهران انتخاب گردیدند و بدین ترتیب او را باید پایه گذار تدریس و معرفی جغرافیای جدید در ایران دانست.

استاد در کنار تدریس حدود 40 کتاب تالیف و ترجمه و تصحیح نمود، از جمله کتاب کلیات علم جغرافیا (1312) و  تاریخ  اکتشافات جغرافیایی و تاریخ علم جغرافیا (1314) می باشد. دکتر اقبال بدون تردید به گسترش آموزش جغرافیا و ایجاد تفکر جدید جغرافیایی همت گماردند و با وسعت دید و معلومات خود آثار برجسته ای بر جا نهادند،ایشان در بهمن ماه سال 1334 دار فانی را وداع نمودند.